การกลายพันธุ์สามารถที่เกี่ยวข้องกับการทำสำเนาส่วนใหญ่ของดีเอ็นเอมักจะผ่านการรวมตัวกันทางพันธุกรร การทำซ้ำเหล่านี้เป็นแหล่งวัตถุดิบหลักในการพัฒนายีนใหม่โดยมียีนหลายสิบถึงหลายร้อยยีนที่ซ้ำกันในจีโนมของสัตว์ทุกๆล้านปี ยีนส่วนใหญ่เป็นขนาดใหญ่ครอบครัวยีนของบรรพบุรุษร่วมกันตรวจพบโดยพวกเขาคล้ายคลึงกันตามลำดับยีนใหม่เกิดจากหลายวิธีโดยทั่วไปผ่านการทำซ้ำและการกลายพันธุ์ของยีนบรรพบุรุษหรือโดยการรวมส่วนของยีนที่แตกต่างกันใหม่เพื่อสร้างชุดค่าผสมใหม่ด้วยฟังก์ชันใหม่

ที่นี่โดเมนโปรตีนทำหน้าที่เป็นโมดูลแต่ละโมดูลมีฟังก์ชันเฉพาะและเป็นอิสระซึ่งสามารถผสมกันเพื่อผลิตยีนที่เข้ารหัสโปรตีนใหม่ที่มีคุณสมบัติใหม่ตัวอย่างเช่นตาของมนุษย์ใช้ยีนสี่ยีนในการสร้างโครงสร้างที่รับรู้ถึงแสง: สามยีนสำหรับเซลล์รูปกรวยหรือการมองเห็นสีและอีกอันสำหรับเซลล์แท่งหรือการมองเห็นในเวลากลางคืน ทั้งสี่เกิดจากยีนบรรพบุรุษเดียว ประโยชน์จากการทำซ้ำยีน (หรือแม้กระทั่งจีโนมทั้งหมด) ก็คือการที่เพิ่มขึ้นนี้ซ้ำซ้อนวิศวกรรม ; สิ่งนี้ช่วยให้ยีนหนึ่งตัวในคู่ได้รับฟังก์ชันใหม่ในขณะที่อีกตัวทำหน้าที่เดิมประเภทอื่น ๆ ของการกลายพันธุ์เป็นครั้งคราวสร้างยีนใหม่จากก่อนหน้านี้ดีเอ็นเอ noncoding

การเปลี่ยนแปลงจำนวนโครโมโซมอาจเกี่ยวข้องกับการกลายพันธุ์ที่ใหญ่ขึ้นโดยที่ส่วนของดีเอ็นเอภายในโครโมโซมแตกแล้วจัดเรียงใหม่ ตัวอย่างเช่นในHomininaeโครโมโซมสองตัวที่หลอมรวมกันเพื่อสร้างโครโมโซมของมนุษย์2 ; ฟิวชั่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในเชื้อสายของลิงตัวอื่นและพวกมันยังคงรักษาโครโมโซมที่แยกจากกันไว้ในวิวัฒนาการบทบาทที่สำคัญที่สุดของการจัดเรียงโครโมโซมใหม่ดังกล่าวอาจเป็นการเร่งการแตกต่างของประชากรไปสู่สิ่งมีชีวิตชนิดใหม่โดยทำให้ประชากรมีโอกาสน้อยที่จะผสมพันธ์กันดังนั้นจึงรักษาความแตกต่างทางพันธุกรรมระหว่างประชากรเหล่านี้ สนับสนุนโดย lucasupreme เว็บ บาคาร่า ทางชีววิทยาการกลายพันธุ์คือการเปลี่ยนแปลงในลำดับเบสของจีโนมของสิ่งมีชีวิต , ไวรัสหรือดีเอ็นเอ extrachromosomal จีโนมของไวรัสมีทั้งดีเอ็นเอหรืออาร์เอ็นเอ การกลายพันธุ์เป็นผลมาจากข้อผิดพลาดระหว่างดีเอ็นเอหรือเชื้อไวรัส , เซลล์หรือเซลล์ชนิดหนึ่งหรือชนิดอื่น ๆ ของความเสียหายดีเอ็นเอ (เช่นdimers pyrimidineที่เกิดจากการสัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลตการแผ่รังสี) ซึ่งอาจได้รับการซ่อมแซมที่ผิดพลาดได้ง่าย (โดยเฉพาะการต่อปลายด้านจุลชีววิทยาเป็นสื่อกลางทำให้เกิดข้อผิดพลาดระหว่างการซ่อมแซมรูปแบบอื่น ๆหรือทำให้เกิดข้อผิดพลาดระหว่างการจำลองแบบ ( การสังเคราะห์ทรานส์เลชัน ) การกลายพันธุ์อาจเป็นผลมาจากการแทรกหรือการลบส่วนของดีเอ็นเอเนื่องจากองค์ประกอบทางพันธุกรรมที่เคลื่อนที่ได้

การกลายพันธุ์อาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตเห็นได้ในลักษณะที่สังเกตได้ ( ฟีโนไทป์ ) ของสิ่งมีชีวิต การกลายพันธุ์ที่มีส่วนร่วมในกระบวนการทางชีวภาพทั้งปกติและผิดปกติ ได้แก่ : วิวัฒนาการ , โรคมะเร็งและการพัฒนาของระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายรวมทั้งความหลากหลาย junctional การกลายพันธุ์เป็นแหล่งที่มาที่ดีที่สุดของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมทั้งหมดโดยเป็นวัตถุดิบที่พลังวิวัฒนาการเช่นการคัดเลือกโดยธรรมชาติสามารถกระทำได้

การกลายพันธุ์สามารถส่งผลให้ลำดับการเปลี่ยนแปลงประเภทต่างๆ การกลายพันธุ์ในยีนสามารถไม่มีผลเปลี่ยนแปลงผลิตภัณฑ์ของยีนหรือป้องกันไม่ให้ยีนทำงานอย่างถูกต้องหรือสมบูรณ์ การกลายพันธุ์ยังสามารถเกิดขึ้นในภูมิภาค nongenic การศึกษา 2007 ในรูปแบบทางพันธุกรรมที่แตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์ของแมลงหวี่บอกว่าถ้ามีการกลายพันธุ์เปลี่ยนแปลงโปรตีนที่ผลิตโดยยีนผลที่ได้คือมีแนวโน้มที่จะเป็นอันตรายมีประมาณ 70% ของกรดอะมิโน หลากหลายที่ได้สร้างความเสียหายผลกระทบและส่วนที่เหลือ เป็นกลางหรือเป็นประโยชน์เพียงเล็กน้อยเนื่องจากผลกระทบที่สร้างความเสียหายที่การกลายพันธุ์สามารถมีต่อยีนสิ่งมีชีวิตจึงมีกลไกเช่นการซ่อมแซมดีเอ็นเอเพื่อป้องกันหรือแก้ไขการกลายพันธุ์โดยการเปลี่ยนลำดับการกลายพันธุ์ให้กลับสู่สภาพเดิม