ความล้มเหลวในการจัดทำเอกสารเกี่ยวกับการได้รับทางพันธุกรรมในรุ่นต่อ ๆ มา สิ่งนี้นำไปสู่ความล้มเหลวในการหาปริมาณผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่โครงการคัดเลือกพันธุ์ที่ประสบความสำเร็จผลิตขึ้น เอกสารเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมถือว่ามีความสำคัญเนื่องจากช่วยในการปรับแต่งแผนการคัดเลือกเพิ่มเติม

ลักษณะคุณภาพในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำพันธุ์สัตว์น้ำได้รับการเลี้ยงดูตามลักษณะเฉพาะเช่นอัตราการเจริญเติบโตอัตราการรอดคุณภาพของเนื้อสัตว์ความต้านทานต่อโรคอายุที่เจริญเติบโตทางเพศความดกลักษณะเปลือกเช่นขนาดเปลือกสีเปลือกเป็นต้น

อัตราการเจริญเติบโต - โดยปกติจะวัดอัตราการเติบโตเป็นน้ำหนักตัวหรือความยาวลำตัว ลักษณะนี้มีความสำคัญทางเศรษฐกิจอย่างมากสำหรับสัตว์น้ำทุกชนิดเนื่องจากอัตราการเติบโตที่เร็วขึ้นทำให้การหมุนเวียนของการผลิตเร็วขึ้นอัตราการเติบโตที่ดีขึ้นแสดงให้เห็นว่าสัตว์เลี้ยงในฟาร์มใช้ประโยชน์จากอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นผ่านการตอบสนองที่สัมพันธ์กันในเชิงบวก

อัตราการรอดชีวิต - อัตราการรอดชีวิตอาจคำนึงถึงระดับความต้านทานต่อโรค [18]นอกจากนี้ยังอาจเห็นการตอบสนองต่อความเครียดเนื่องจากปลาที่อยู่ภายใต้ความเครียดมีความเสี่ยงสูงต่อโรค [19]ประสบการณ์ของปลาที่มีความเครียดอาจเป็นผลทางชีววิทยาเคมีหรือสิ่งแวดล้อม

คุณภาพของเนื้อสัตว์ - คุณภาพของปลามีความสำคัญทางเศรษฐกิจอย่างมากในตลาด คุณภาพของปลามักจะคำนึงถึงขนาดความเป็นเนื้อและเปอร์เซ็นต์ของไขมันสีของเนื้อรสชาติรูปร่างของน้ำมันในอุดมคติและปริมาณโอเมก้า 3อายุที่เจริญเติบโตทางเพศ - อายุที่ครบกำหนดในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นอีกหนึ่งคุณลักษณะที่สำคัญมากสำหรับเกษตรกรเนื่องจากในช่วงการเจริญเติบโตเร็วสายพันธุ์จะเปลี่ยนพลังงานทั้งหมดไปสู่การผลิตอวัยวะที่มีผลต่อการเจริญเติบโตและการผลิตเนื้อสัตว์และมีความอ่อนไหวต่อปัญหาสุขภาพ (Gjerde 1986)สนับสนุนโดย lucasupreme เว็บ บาคาร่า การคัดเลือกพันธุ์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีศักยภาพสูงในการปรับปรุงพันธุกรรมของปลาและหอย ซึ่งแตกต่างจากปศุสัตว์บนบกตรงที่ประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจากการคัดเลือกพันธุ์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำไม่ได้รับรู้จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ เนื่องจากการตายสูงนำไปสู่การคัดเลือกพ่อพันธุ์แม่พันธุ์เพียงไม่กี่ตัวทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าจากการผสมพันธุ์ซึ่งบังคับให้ต้องใช้แม่พันธุ์ในป่า สิ่งนี้เห็นได้ชัดในโครงการคัดเลือกพันธุ์เพื่ออัตราการเจริญเติบโตซึ่งส่งผลให้เจริญเติบโตช้าและอัตราการตายสูง

ดกของไข่ - ณ ดกของไข่ในปลาและหอยมักจะสูงจะไม่ถือว่าเป็นลักษณะที่สำคัญสำหรับการปรับปรุง อย่างไรก็ตามการผสมพันธุ์แบบคัดเลือกอาจพิจารณาขนาดของไข่และสัมพันธ์กับอัตราการรอดชีวิตและอัตราการเจริญเติบโตปลาแซลมอน

Gjedrem (1979) แสดงให้เห็นว่าการเลือกปลาแซลมอนแอตแลนติก ( Salmo salar ) ทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น 30% ต่อรุ่น การศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิภาพของปลาแซลมอนแอตแลนติกคัดเลือกกับปลาป่าจัดทำโดย AKVAFORSK Genetics Center ในนอร์เวย์ ลักษณะที่ได้ทำการคัดเลือก ได้แก่ อัตราการเติบโตการบริโภคอาหารสัตว์การกักเก็บโปรตีนการกักเก็บพลังงานและประสิทธิภาพในการเปลี่ยนอาหาร ปลาที่ได้รับการคัดเลือกมีอัตราการเติบโตที่ดีขึ้นสองเท่าการบริโภคอาหารที่สูงขึ้น 40% และการกักเก็บโปรตีนและพลังงานที่เพิ่มขึ้น สิ่งนี้นำไปสู่ประสิทธิภาพการแปลงเฟดโดยรวมที่ดีขึ้น 20% เมื่อเทียบกับสต็อกป่า [21]นอกจากนี้ปลาแซลมอนแอตแลนติกยังได้รับการคัดเลือกให้ต้านทานโรคแบคทีเรียและไวรัส ทำการคัดเลือกเพื่อตรวจสอบความต้านทานต่อไวรัสตับอ่อนที่ติดเชื้อ (IPNV) ผลการศึกษาพบการตาย 66.6% สำหรับพันธุ์ที่ต้านทานต่ำในขณะที่สายพันธุ์ที่มีความต้านทานสูงพบว่ามีการตาย 29.3% เมื่อเทียบกับพันธุ์ป่า

ปลาเรนโบว์เทราต์ ( S. gairdneri ) ได้รับรายงานว่ามีอัตราการเติบโตที่ดีขึ้นมากหลังจากการคัดเลือก 7-10 ชั่วอายุคKincaid และคณะ (1977) แสดงให้เห็นว่าการเติบโตที่เพิ่มขึ้น 30% สามารถทำได้โดยการคัดเลือกปลาเรนโบว์เทราต์เป็นเวลาสามชั่วอายุคนการเติบโตเพิ่มขึ้น 7% ต่อรุ่นสำหรับปลาเรนโบว์เทราต์โดย Kause et al (2548)ในญี่ปุ่นมีความต้านทานต่อ IPNV ในปลาเรนโบว์เทราต์สูงโดยการคัดเลือกพันธุ์ พบว่าสายพันธุ์ดื้อยามีอัตราการตายเฉลี่ย 4.3% ในขณะที่พบการตาย 96.1% ในสายพันธุ์ที่มีความไวสูงปลาแซลมอนโคโฮ ( Oncorhynchus kisutch ) มีน้ำหนักเพิ่มขึ้นมากกว่า 60% หลังจากการผสมพันธุ์แบบคัดเลือกสี่ชั่วอายุคน ในชิลี Neira et al. (2549) ได้ทำการทดลองเกี่ยวกับวันวางไข่ในปลาแซลมอนโคโฮ หลังจากคัดเลือกพันธุ์ปลามาสี่ชั่วอายุคนแล้ววันที่วางไข่คือ 13–15 วันก่อนหน้านี้