จำกัดความทางเลือกหลายประการที่ได้รับการเสนอรวมถึงข้อเสนอของRobert Nozickที่ว่าความรู้ทั้งหมดต้อง "ติดตามความจริง" และข้อเสนอของไซมอนแบล็คเบิร์นที่ว่าผู้ที่มีความเชื่อที่แท้จริงที่เป็นธรรม "ผ่านข้อบกพร่องข้อบกพร่องหรือความล้มเหลว" ไม่ได้มีความรู้ ริชาร์ดเคิร์กแฮมชี้ให้เห็นว่านิยามความรู้ของเราต้องการให้หลักฐานสำหรับความเชื่อนั้นจำเป็นต่อความจริง

ตรงกันข้ามกับแนวทางนี้ลุดวิกวิตต์เกนสไตน์ตั้งข้อสังเกตหลังจากความขัดแย้งของมัวร์ว่าใคร ๆ ก็พูดได้ว่า "เขาเชื่อ แต่ไม่เป็นเช่นนั้น" แต่ไม่ใช่ "เขารู้ แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น" เขายังคงให้เหตุผลว่าสิ่งเหล่านี้ไม่สอดคล้องกับสภาพจิตใจที่แตกต่าง แต่เป็นวิธีที่แตกต่างในการพูดถึงความเชื่อมั่น สิ่งที่แตกต่างที่นี่ไม่ใช่สภาพจิตใจของผู้พูด แต่เป็นกิจกรรมที่พวกเขามีส่วนร่วม ตัวอย่างเช่นในบัญชีนี้สิ่งที่ต้องรู้การที่กาต้มน้ำกำลังเดือดนั้นไม่ควรอยู่ในสภาพจิตใจที่เฉพาะเจาะจง แต่เป็นการทำงานเฉพาะโดยระบุว่ากาต้มน้ำกำลังเดือด วิตเกนสไตน์พยายามหลีกเลี่ยงความยากของการนิยามโดยมองหาวิธีใช้ "ความรู้" ในภาษาธรรมชาติ เขาเห็นความรู้เป็นกรณีที่มีความคล้ายคลึงกับครอบครัว ตามแนวคิดนี้ "ความรู้" ได้รับการสร้างขึ้นใหม่เป็นแนวคิดแบบคลัสเตอร์ที่ชี้ให้เห็นถึงคุณลักษณะที่เกี่ยวข้อง แต่ไม่ได้รับการบันทึกอย่างเพียงพอโดยคำจำกัดความใด ๆความรู้ด้วยตนเอง“ ความรู้ด้วยตนเอง” มักหมายถึงความรู้ของบุคคลเกี่ยวกับความรู้สึกความคิดความเชื่อและสภาวะทางจิตอื่น ๆ ของตนเองคำถามจำนวนมากเกี่ยวกับความรู้ด้วยตนเองเป็นประเด็นที่มีการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางในปรัชญารวมถึงว่าความรู้ด้วยตนเองแตกต่างจากความรู้ประเภทอื่นหรือไม่ว่าเรามีความรู้ในตนเองที่เป็นเอกสิทธิ์เมื่อเทียบกับความรู้ของจิตใจคนอื่นหรือไม่และธรรมชาติ ความคุ้นเคยของเรากับตัวเอง  David Humeแสดงความกังขาอย่างมีชื่อเสียงว่าเราสามารถมีความรู้ในตนเองได้หรือไม่และอยู่เหนือการรับรู้ในทันทีของ "กลุ่มการรับรู้" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความสงสัยในวงกว้างเกี่ยวกับอัตลักษณ์ส่วนบุคคลของเขา

คุณค่าของความรู้Los portadores de la antorcha (The Torch-Bearers) - ประติมากรรมโดยAnna Hyatt Huntingtonเป็นสัญลักษณ์ของการถ่ายทอดความรู้จากรุ่นหนึ่งไปสู่รุ่นต่อไป ( Ciudad Universitaria, Madrid, Spain )โดยทั่วไปเราถือว่าความรู้มีค่ามากกว่าเพียงความเชื่อที่แท้จริง ถ้ามีมีคำอธิบายอย่างไร? การกำหนดปัญหามูลค่าในญาณวิทยาเกิดขึ้นครั้งแรกในMeno ของเพลโต โสกราตีสชี้ให้เมโนเห็นว่าชายคนหนึ่งที่รู้ทางไปลาริสซาสามารถนำคนอื่นไปที่นั่นได้อย่างถูกต้อง แต่เช่นกันผู้ชายที่มีความเชื่อที่แท้จริงเกี่ยวกับวิธีไปที่นั่นแม้ว่าเขาจะไม่ได้ไปที่นั่นหรือมีความรู้เกี่ยวกับลาริสซาเลยก็ตาม โสเครตีสกล่าวว่าดูเหมือนว่าทั้งความรู้และความเห็นที่แท้จริงสามารถชี้นำการกระทำได้ จากนั้น Meno ก็สงสัยว่าเหตุใดความรู้จึงมีค่ามากกว่าความเชื่อที่แท้จริงและเหตุใดความรู้และความเชื่อที่แท้จริงจึงแตกต่างกันสนับสนุนโดย slotxo เว็บ สล็อตxo ความรู้คือความคุ้นเคยการรับรู้หรือความเข้าใจของใครบางคนหรือบางสิ่งบางอย่างเช่นข้อเท็จจริง ( ความรู้เชิงเรื่อง ) ทักษะ ( ความรู้ขั้นตอน ) หรือวัตถุ ( ความรู้เกี่ยวกับคนรู้จัก ) โดยบัญชีส่วนใหญ่มีความรู้สามารถซื้อในรูปแบบที่แตกต่างกันและจากหลายแหล่งรวมถึง แต่ไม่ จำกัด เฉพาะการรับรู้ , เหตุผล , หน่วยความจำ , พยานหลักฐาน , สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมทางวิทยาศาสตร์ , การศึกษาและการปฏิบัติ ปรัชญาศึกษาความรู้ที่เรียกว่าญาณวิทยา

คำว่า "ความรู้" สามารถหมายถึงความเข้าใจในเชิงทฤษฎีหรือเชิงปฏิบัติของเรื่องหนึ่ง ๆ อาจเป็นนัย (เช่นเดียวกับทักษะการปฏิบัติหรือความเชี่ยวชาญ) หรือชัดเจน (เช่นเดียวกับความเข้าใจทางทฤษฎีของเรื่อง) เป็นทางการหรือไม่เป็นทางการ เป็นระบบหรือเฉพาะนักปรัชญาของเพลโตที่มีชื่อเสียงชี้ให้เห็นความจำเป็นในการแยกความแตกต่างระหว่างความรู้และความเชื่อที่แท้จริงในการTheaetetusชั้นนำหลายคนเชื่อเขานิยามของความรู้ว่า " ความเชื่อความจริงเป็นธรรม "ความยากลำบากในการให้คำจำกัดความนี้โดยปัญหาเก็ตเทียร์เป็นประเด็นที่มีการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางในญาณวิทยามานานกว่าครึ่งศตวรรษ

ความรู้เป็นหัวข้อหลักของสาขาญาณวิทยาซึ่งศึกษาสิ่งที่เรารู้เรารู้ได้อย่างไรและการรู้บางอย่างหมายถึงอะไรคำจำกัดความของความรู้เป็นเรื่องของการถกเถียงกันอย่างต่อเนื่องในหมู่นักญาณวิทยา นิยามคลาสสิกที่อธิบายไว้ แต่ไม่ได้รับการรับรองในท้ายที่สุดโดยเพลโตระบุว่าคำสั่งจะต้องพบกับสามเกณฑ์ความรู้เพื่อที่จะได้รับการพิจารณา: มันจะต้องเป็นธรรม