สับปะรดเติบโตเป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก ดอกไม้แต่ละฟิวส์พืช unpollinated ในรูปแบบผลไม้หลาย โดยปกติพืชจะขยายพันธุ์จากการชดเชยที่เกิดที่ด้านบนของผลไม้หรือจากหน่อด้านข้างและโดยทั่วไปจะโตเต็มที่ภายในหนึ่งปี 

สับปะรดเป็นไม้ ยืนต้นที่มีความสูง 1.0 ถึง 1.5 ม. (3.3 ถึง 4.9 ฟุต) แม้ว่าบางครั้งจะสูงกว่าก็ตาม ลักษณะของพืชมีลำต้นเตี้ยและแข็งแรงมีบาคาร่าใบคล้ายข้าวเหนียว เมื่อสร้างผลมักจะสร้างดอกได้มากถึง 200 ดอกแม้ว่าพันธุ์ที่มีผลขนาดใหญ่บางสายพันธุ์ก็สามารถผลิตได้มากกว่า เมื่อดอกไม้มันผลไม้ของแต่ละบุคคลของดอกไม้ร่วมกันดูหนังออนไลน์ เพื่อสร้างผลไม้หลาย หลังจากออกผลครั้งแรกยอดด้านข้าง (เรียกว่า "หน่อ" โดยผู้ปลูกเชิงพาณิชย์) จะถูกสร้างขึ้นที่แกนใบของลำต้นหลัก สิ่งเหล่านี้อาจถูกลบออกเพื่อขยายพันธุ์หรือปล่อยทิ้งไว้เพื่อให้เกิดผลเพิ่มเติมบนต้นเดิม ในเชิงพาณิชย์หน่อที่ปรากฏรอบฐานได้รับการปลูกฝัง มันมี 30 หรือยาวมากขึ้นหรืออ้วนใบรางรูปตัวมีหนามคมชัดตามขอบที่ 30-100 ซม. (1.0-3.3 ฟุต) ยาวโดยรอบหนาก้าน ในปีแรกของการเจริญเติบโตแกนจะยาวขึ้นและหนาขึ้นโดยมีใบจำนวนมากเป็นเกลียวปิด หลังจากผ่านไป 12 ถึง 20 เดือนลำต้นจะเติบโตเป็นช่อดอกคล้ายดอกเข็มยาวได้ถึง 15 ซม. (6 นิ้ว) โดยมีดอกตัดแต่งทรงกลมกว่า 100 ดอกซึ่งแต่ละดอกจะถูกย่อยด้วยกาบ 

รังไข่พัฒนาเป็นผลเบอร์รี่ซึ่งรวมตัวกันเป็นผลไม้ขนาดใหญ่กะทัดรัดหลายผล ผลไม้ของสับปะรดมักจะจัดในสองประสานเอนริเก้โดยทั่วไปมีอยู่แปดในทิศทางเดียวและ 13 ในอื่น ๆ แต่ละคนเป็นจำนวนฟีโบนักชี  

สับปะรดดำเนินCAM สังเคราะห์ , แก้ไขก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในเวลากลางคืนและเก็บไว้เป็นกรดmalateแล้วปล่อยมันในช่วงวันช่วยสังเคราะห์แสง 

สับปะรดประกอบด้วยพันธุ์ทางพฤกษศาสตร์ 5 พันธุ์ซึ่งเดิมถือเป็นสายพันธุ์ที่แยกจากกัน 

การผสมเกสร 

ในป่าสับปะรดเรณูเป็นหลักโดยฮัมมิ่งเบิร์ สับปะรดป่าบางชนิดถูกค้างคาวกินอาหารและผสมเกสรในเวลากลางคืน การเพาะปลูกภายใต้เพราะการพัฒนาเมล็ดพันธุ์ที่มีคุณภาพลดลงผลไม้ผสมเกสรจะดำเนินการโดยมือและเมล็ดจะถูกเก็บไว้เฉพาะสำหรับการเพาะพันธุ์ ในฮาวายซึ่งมีการเพาะปลูกสับปะรดและอุตสาหกรรมบรรจุกระป๋องตลอดศตวรรษที่ 20 ห้ามนำเข้านกฮัมมิ่งเบิร์ด 

ชื่อภาษาอังกฤษ 

อ้างอิงครั้งแรกในภาษาอังกฤษให้กับผลไม้สับปะรดคือการแปลจากภาษาฝรั่งเศสของ 1568 อันเดรเธเว็ต "s The New Found โลกหรือ Antarctikeที่เขาหมายถึง Hoyriri ,ผลไม้ที่ปลูกและกินโดยคน Tupinambaที่อาศัยอยู่ใกล้ปัจจุบันริโอเดอ จาเนโรและตอนนี้เชื่อกันว่าเป็นสับปะรด ต่อมาในการแปลภาษาอังกฤษเดียวกันเขาอธิบายผลไม้เช่นเดียวกับนานาทำในลักษณะของแอปเปิ้ลไพน์ที่ที่เขาใช้อีกTupiคำNanasหมายถึง "ผลไม้ที่ดีเยี่ยม" การใช้งานนี้ถูกนำมาใช้โดยภาษาในยุโรปหลายภาษาและนำไปสู่Ananas comosusทวินามวิทยาศาสตร์ของพืชซึ่งcomosus "tufted" หมายถึงลำต้นของพืช ซื้อเขียนเป็นภาษาอังกฤษในปี 1613 เรียกผลไม้ว่า Ananas แต่บันทึกครั้งแรกของ OED เกี่ยวกับคำว่า "สับปะรด" โดยนักเขียนชาวอังกฤษโดย Mandeville ในปี 1714 

พืชป่ามีต้นกำเนิดจากทางระบายน้ำของแม่น้ำParaná - Paraguayระหว่างทางตอนใต้ของบราซิลและปารากวัย  ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องการเพาะปลูก แต่แพร่กระจายไปทั่วทวีปอเมริกาใต้และในที่สุดก็ไปถึงแคริบเบียนอเมริกากลางและเม็กซิโกซึ่งเป็นที่เพาะปลูกของชาวมายาและชาวแอซเท็ก ชาวยุโรปคนแรกที่พบสับปะรดคือโคลัมบัสในกวาเดอลูปเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. ชาวโปรตุเกสรับผลไม้จากบราซิลและนำเข้ามาในอินเดียภายในปี 1550ว่า "สีแดงสเปนพันธุ์นอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำโดยชาวสเปนจากละตินอเมริกาไปประเทศฟิลิปปินส์และมันก็เติบโตขึ้นสำหรับการใช้งานสิ่งทอจากอย่างน้อยศตวรรษที่ 17  

Charles IIนำเสนอด้วยสับปะรดพันธุ์แรกที่ปลูกในอังกฤษ (1675 ภาพวาดโดยHendrik Danckerts ) 

โคลัมบัสนำพืชนั้นกลับไปยังสเปนและเรียกมันว่า ปินาเดออินเดสซึ่งแปลว่า "ต้นสนแห่งอินเดียนแดง" สับปะรดได้รับการบันทึกไว้ในทศวรรษแห่งโลกใหม่ของ Peter Martyr ในปี 1516 และLe