ดร.เอียน โทวล์ อดีตนักวิจัยหลังปริญญาเอกของเซอร์ โธมัส ไซด์ย์ ในคณะทันตแพทยศาสตร์โอทาโก กล่าวว่าฟันผุมักถูกมองว่าเป็นโรคสมัยใหม่ที่มีลักษณะเฉพาะในมนุษย์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับอาหารที่อุดมด้วยอาหารแปรรูปที่มีน้ำตาล อย่างไรก็ตาม เขากล่าวว่ามีหลักฐานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ว่าฟันผุยังเกิดขึ้นในระดับหนึ่งในกลุ่มสัตว์อื่นๆ

"งานวิจัยใหม่ของเราแสดงให้เห็นว่าฟันผุยังเกิดขึ้นในไพรเมตป่าในความถี่ต่ำ แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันอย่างมากในกลุ่มต่างๆ และฟันที่ได้รับผลกระทบก็แตกต่างกันไป" เขากล่าว

"งานวิจัยนี้ช่วยให้เราเข้าใจการเปลี่ยนแปลงของอาหารและพฤติกรรมในวิวัฒนาการของมนุษย์ และยังให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับพฤติกรรมเฉพาะในญาติของไพรเมตที่มีชีวิตของเราอีกด้วย"

สำหรับงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในAmerican Journal of Primatology and South African Journal of Scienceดร. Towle และเพื่อนร่วมงานได้วิเคราะห์ฟันของไพรเมตและซากดึกดำบรรพ์ของมนุษย์กว่า 8000 ตัว และประเมินความผันแปรของรูปแบบฟันผุที่สัมพันธ์กับอาหารและพฤติกรรม

พวกเขาพบว่า 3.3 เปอร์เซ็นต์ของฟันในไพรเมตที่มีชีวิตมีฟันผุ ซึ่งคล้ายกับอุบัติการณ์ในมนุษย์ฟอสซิล (ตั้งแต่ 1 ถึง 4% ของฟันในสายพันธุ์ต่างๆ) อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างฟันผุทั้งหมดในมนุษย์ฟอสซิลที่ศึกษาอยู่ที่ฟันหลัง ในขณะที่ไพรเมตที่มีชีวิตส่วนใหญ่อยู่บนฟันหน้า

"พฤติกรรมการให้อาหารที่น่าสนใจของสัตว์ เช่น ลิงชิมแปนซี การใช้ฟันหน้าขนาดใหญ่ของพวกมันเพื่อช่วยดูดของเหลวที่มีน้ำตาลออกจากมะเดื่อ มีส่วนทำให้เกิดรูปแบบฟันผุที่ไม่ค่อยพบในมนุษย์

"แท้จริงแล้ว ในมนุษย์ ฟันหลังของเราส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบจากฟันผุ ในขณะที่ในไพรเมตอื่นๆ มักเป็นฟันหน้า" Dr Towle กล่าว

อีกแง่มุมที่น่าสนใจของงานวิจัยนี้คือ ลิงชิมแปนซีเพศหญิงมีฟันผุมากกว่าเพศชาย (ร้อยละ 9.3 เมื่อเทียบกับร้อยละ 1.8) โดยมีความแตกต่างทางเพศที่คล้ายคลึงกันซึ่งมักปรากฏชัดในมนุษย์

งานนี้ยังเผยให้เห็นว่ารูปแบบการสลายตัวที่คล้ายคลึงกันระหว่างไพรเมตและมนุษย์ในกรงเลี้ยงเป็นอย่างไร โดยเน้นว่าไพรเมตมักไม่แสดงพฤติกรรมทางธรรมชาติที่เฉพาะเจาะจงในกรงขังอย่างไร

"ฟันผุเกิดขึ้นตลอดวิวัฒนาการของมนุษย์ และดูเหมือนว่าจะไม่เปลี่ยนแปลงมากนักเป็นเวลาหลายล้านปี โดยที่ฟันได้รับผลกระทบน้อยกว่า 5 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตาม เมื่อเริ่มมีการทำเกษตรกรรม สิ่งนี้ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึงมากกว่าร้อยละ 20 ของฟันที่มี ฟันผุในบางตัวอย่าง"

การศึกษานี้เป็นส่วนหนึ่งของงานที่มีขนาดใหญ่กว่า ดร. Towle และคณะทำงานเกี่ยวกับฟันของไพรเมตและบรรพบุรุษของมนุษย์ ซึ่งได้รับคำแนะนำจาก Dr Carolina Loch จากคณะทันตแพทยศาสตสล็อตออนไลน์ 918kiss