เกมฟุตบอลและโอลิมปิกเกมส์มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและซับซ้อนมาก

การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ครั้งแรกที่จัดขึ้นที่กรุงเอเธนส์ในปี พ.ศ. 2439 ไม่ได้มีฟุตบอลอยู่ในโปรแกรมเนื่องจากฟุตบอลต่างประเทศยังอยู่ในช่วงตั้งไข่

แม้ว่าสมาคมฟุตบอล (FA) จะเปิดใช้งานมาสองสามทศวรรษแล้ว แต่กีฬาดังกล่าวกลับไม่ได้รับการจัดระเบียบหรือเป็นทางการในประเทศอื่นๆ ทั่วโลก สล็อตออนไลน์

ฟุตบอลเปิดตัวครั้งแรกในโอลิมปิกในปี 1900 ที่กรุงปารีส ทัวร์นาเมนต์นี้ไม่รวมประเทศใด ๆ ยกเว้นสามสโมสร ได้แก่ Parisian Elite Club Français, Upton Park ในลอนดอน และทีมนักเรียนที่เป็นตัวแทนของ Université libre de Bruxelles ของเบลเยียม

เกมทั้งหมดเล่นที่ Vélodrome de Vincennes ของปารีส ตัวเต็งสำหรับทัวร์นาเมนต์นี้ อัพตันพาร์คชนะเกมกับ Club Français 4-0 ก่อนที่เกมหลังจะชนะนักเรียนชาวเบลเยียม 6-2

สโมสรจากอังกฤษได้รับรางวัลเหรียญทอง คณะกรรมการโอลิมปิกสากล (IOC) มอบเหรียญทอง เงิน และเหรียญทองแดงแก่สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส และเบลเยียม ตามลำดับ

 สโมสรฝรั่งเศส (วิกิมีเดียคอมมอนส์)

ในทำนองเดียวกัน ในฉบับปี 1904 ที่จัดขึ้นในสหรัฐอเมริกา มีสโมสร 3 ฝั่งที่เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอล ได้แก่ Galt FC ที่เป็นตัวแทนของแคนาดา และ St. Rose Parish และ Christian Brothers College จากเมืองเจ้าภาพ St. Louis ที่เป็นตัวแทนของสหรัฐอเมริกา

ทีมจากแคนาดาชนะทั้งสองเกมกับทีมอเมริกันด้วยสกอร์รวม 11-0 และได้รับเหรียญทอง แม้ว่า IOC จะถือว่าเกมเหล่านี้เป็นทางการ แต่ FIFA ก็ไม่ยอมรับเกมเหล่านี้

ทีมชาติมีส่วนร่วมเป็นครั้งแรก

การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1908 ที่จัดขึ้นที่บริเตนใหญ่ถือเป็นการเข้าร่วมของทีมชาติในการแข่งขันฟุตบอลเป็นครั้งแรก การแข่งขันมีผู้เข้าแข่งขัน 6 คน ได้แก่ บริเตนใหญ่ ฝรั่งเศส A ฝรั่งเศส B สวีเดน เดนมาร์ก และเนเธอร์แลนด์

ทีมเต็ง บริเตนใหญ่เอาชนะเดนมาร์ก 2-0 ในรอบชิงชนะเลิศที่ไวท์ซิตี้สเตเดียมในลอนดอน ก่อนหน้านี้ทีมเดนมาร์กพ่ายแพ้ต่อฝรั่งเศส 17-1 โดยโซฟัส นีลเซ่นทำประตูได้ 10 ประตู ซึ่งยังคงเป็นสถิติโอลิมปิก

ทีมงานยังรวมถึง Harald Bohr นักคณิตศาสตร์ชื่อดังและเป็นน้องชายของ Neils Bohr ผู้ได้รับรางวัลโนเบลด้วย ฮารัลด์ยิงสองประตูในการชนะฝรั่งเศสบี 9-0 ของเดนมาร์กในนัดเปิดสนาม

 ใบรับรองผู้ชนะในโอลิมปิก 1908 (วิกิมีเดียคอมมอนส์)

ในโอลิมปิกครั้งต่อไปที่สวีเดน จำนวนผู้เข้าร่วมเพิ่มขึ้นจาก 6 คนเป็น 11 คน ทัวร์นาเมนต์นี้ใช้รูปแบบบอลถ้วยแบบใหม่โดยทีมที่มีอันดับดีกว่าจะได้บายในรอบ 16 ทีมสุดท้าย

เจ็ดทีมตกรอบในสองรอบแรก พวกเขารวมตัวกันในการแข่งขันชมเชยซึ่งฮังการีชนะ

ในทัวร์นาเมนต์หลัก รอบชิงชนะเลิศเกิดขึ้นซ้ำในปี 1908 ซึ่งบริเตนใหญ่และเดนมาร์กต่อสู้เพื่อเกียรติยศ เล่นที่สนามกีฬาโอลิมปิกในกรุงสตอกโฮล์ม สหราชอาณาจักรชนะ 4-2

การปกครองของอังกฤษสิ้นสุดลง

การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกถูกยกเลิกหลังจากการระบาดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกกลับมาอีกครั้งในปี พ.ศ. 2463 ในประเทศเบลเยียมสำหรับทัวร์นาเมนต์ที่มีผู้เข้าร่วม 14 คน

การแข่งขันครั้งนี้ถือเป็นการเข้าร่วมของอียิปต์ในฐานะประเทศแรกที่ไม่ใช่ยุโรปที่เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโอลิมปิก

การป้องกันแชมป์บริเตนใหญ่กำลังพัวพันกับความขัดแย้งหลังจากถอนตัวจาก FIFA เพื่อประท้วงเยอรมนี ออสเตรีย และฮังการีที่ไม่ถูกไล่ออกจากทัวร์นาเมนต์

แม้จะมีปัญหากับ FIFA แต่พวกเขาก็มีส่วนร่วมในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกและพ่ายแพ้ต่อนอร์เวย์ 3-1 อย่างน่าตกใจในรอบแรก

 โรเบิร์ต คอปปี กองหน้าชาวเบลเยียม เปิดสกอร์ในนัดชิงชนะเลิศ (วิกิมีเดียคอมมอนส์)

การโต้เถียงยังส่งผลต่อรอบชิงชนะเลิศในปี 1920 ด้วย มันยังคงเป็นนัดชิงชนะเลิศระดับนานาชาติเพียงนัดเดียวที่ถูกยกเลิก ลงเล่นที่สนามกีฬาโอลิมปิกในเมืองแอนต์เวิร์ป ประเทศเบลเยียมนำ 2-0 ภายในครึ่งชั่วโมง

ชาวเช็กเดินออกจากสนามในนาทีที่ 40 หลังจากไม่พอใจกับผลงานของผู้ตัดสินชาวอังกฤษ จอห์น ลูอิส และไลน์แมนของเขา

พวกเขาถูกตัดสิทธิ์จากการแข่งขันอันเป็นผลมาจากการประท้วง เบลเยียมได้รับเหรียญทอง ขณะที่สเปนและเนเธอร์แลนด์คว้าเหรียญเงินและทองแดงตามลำดับ

ชาวอเมริกาใต้เข้าสู่เวที

ในแต่ละการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก การแข่งขันฟุตบอลยังคงขยายตัวอย่างต่อเนื่อง การประชุมฉบับปี 1924 ที่จัดขึ้นในฝรั่งเศสมี 24 ประเทศจากสี่สมาพันธ์เข้าร่วม

อเมริกาใต้เสนอตัวแทนคนแรกในฟุตบอลโอลิมปิกในรูปแบบของอุรุกวัย

ชาวอุรุกวัยก่อจลาจลในทัวร์นาเมนต์นี้ โดยคว้าเหรียญทองแรกจากการเอาชนะสวิตเซอร์แลนด์ 3-0 ในรอบชิงชนะเลิศ จบทัวร์นาเมนต์ อุรุกวัยมีผลต่างประตูต่างกัน 20-2

 ทีมอุรุกวัยที่คว้าเหรียญทองในโอลิมปิกปี 1924 (วิกิมีเดียคอมมอนส์)

ฟุตบอลในฐานะกีฬาอิสระได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2471 จนถึงปีนั้น มีเพียงมือสมัครเล่นเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ลงทะเบียนเข้าร่วมการแข่งขัน

สิ่งนี้ทำให้เกิดความกังวลเนื่องจากความเป็นมืออาชีพในฟุตบอลกลายเป็นเรื่องปกติในประเทศส่วนใหญ่

สิ่งนี้ทำให้ฟีฟ่าจัดการแข่งขันฟุตบอลระดับนานาชาติซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อฟีฟ่าเวิลด์คัพ ซึ่งจัดครั้งแรกในปี พ.ศ. 2473

รากฐานของฟุตบอลโลกได้เปลี่ยนแปลงฟุตบอลในโอลิมปิกไปอย่างมาก ฉบับปี 1928 เป็นครั้งสุดท้ายที่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเป็นเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอลชั้นนำ

รอบชิงชนะเลิศจัดขึ้นในประเทศเนเธอร์แลนด์ รอบชิงชนะเลิศจะเล่นระหว่างทีมป้องกันแชมป์อย่างอุรุกวัยและเพื่อนร่วมทีมชาติอเมริกาใต้อย่างอาร์เจนตินา

หลังเสมอกัน 1-1 นัดรีเพลย์ อุรุกวัย ชนะ 2-1 เหรียญทองสองเหรียญติดต่อกันมีบทบาทสำคัญในการที่อุรุกวัยได้รับเลือกให้เป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกครั้งแรก

ความนิยมฟุตบอลโลก

ฟีฟ่าแยกฟุตบอลออกจากโอลิมปิก พ.ศ. 2475 หลังจากประสบความสำเร็จในฟุตบอลโลก พ.ศ. 2473 กีฬาดังกล่าวกลับมาอีกครั้งในปี 1936 หลังจากที่ผู้จัดงานชาวเยอรมันยืนกราน

อิตาลีคว้าเหรียญทองจากการเอาชนะออสเตรีย 2-1 ในรอบชิงชนะเลิศที่สนามกีฬาโอลิมปิกในกรุงเบอร์ลิน

ฟุตบอลในโอลิมปิกกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นในการรักษาด้วยการถือกำเนิดของความเป็นมืออาชีพในกีฬา นอกจากนี้ความนิยมในฟุตบอลโลกยังทำให้มีไม่กี่คนที่ตั้งตารอฟุตบอลในโอลิมปิก

บัดนี้สถานการณ์นี้ตกเป็นเหยื่อของชาติยุโรปตะวันออก ซึ่งยังคงมีสถานะเป็นมือสมัครเล่น ประเทศอย่างฮังการีและสหภาพโซเวียตได้รับรางวัลเหรียญทองโอลิมปิก 5 เหรียญในกีฬาฟุตบอล

สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง

จนกระทั่งถึงการแข่งขันกีฬาปี 1984 ในสหรัฐอเมริกา IOC อนุญาตให้นักฟุตบอลอาชีพเข้าร่วมการแข่งขันได้ แม้ว่า FIFA จะให้ความสำคัญกับฟุตบอลโลกมากกว่าโอลิมปิกก็ตาม

ในที่สุด FIFA และ IOC ก็เจรจาประนีประนอมซึ่งตัดสินว่าประเทศที่เป็นส่วนหนึ่งของ FIA และ CONMEBOL ซึ่งเป็นสหพันธ์ฟุตบอลอเมริกาใต้ ทำได้เฉพาะผู้เล่นในสนามที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในฟุตบอลโลก ในขณะที่ประเทศอื่นๆ สามารถเล่น XI ที่แข็งแกร่งที่สุดได้

 ทีมหญิงของสหรัฐอเมริกาหลังจากได้รับเหรียญทองในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1996 (เอื้อเฟื้อภาพ: Sports Illustrated)

กฎมีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้งในปี 1992 เมื่อมีการระบุว่าผู้เล่นทุกคนจะต้องมีอายุต่ำกว่า 23 ปี ในปี 1996 IOC ได้ปรับเปลี่ยนกฎเพิ่มเติมโดยอนุญาตให้ทุกประเทศเพิ่มผู้เล่นที่อายุเกิน 23 ปีสามคนเข้ามาในทีมของตน

ตอนนี้รูปแบบนี้ได้รับความนิยมจากหลายประเทศในแอฟริกา โดยมีไนจีเรียและแคเมอรูนเป็นผู้ชนะการแข่งขันในปี 1996 และ 2000

การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1996 ในสหรัฐอเมริกาถือเป็นเหตุการณ์สำคัญในแง่ที่ว่านี่เป็นการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งแรกที่เป็นเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอลหญิง

การแข่งขันประเภทหญิงไม่มีการจำกัดอายุและดำเนินไปอย่างเท่าเทียมกับฟุตบอลโลกหญิง