กฎการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ของเคปเลอร์อธิบายการโคจรของวัตถุเกี่ยวกับดวงอาทิตย์ ตามกฎของเคปเลอร์วัตถุแต่ละชิ้นจะเคลื่อนที่ไปตามวงรีโดยมีดวงอาทิตย์เป็นจุดโฟกัสเดียว วัตถุที่อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์มากขึ้น (มีแกนกึ่งใหญ่เล็กกว่า) เดินทางได้เร็วกว่าเนื่องจากได้รับผลกระทบจากแรงโน้มถ่วงของดวงอาทิตย์มากกว่า บนวงโคจรรูปไข่ระยะห่างของร่างกายจากดวงอาทิตย์จะแตกต่างกันไปในแต่ละปี การเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดของร่างกายเรียกว่าperihelionในขณะที่จุดที่อยู่ไกลที่สุดจากดวงอาทิตย์เรียกว่าaphelion. วงโคจรของดาวเคราะห์เกือบจะเป็นวงกลม แต่ดาวหางดาวเคราะห์น้อยและวัตถุในแถบไคเปอร์จำนวนมากตามวงโคจรสูง ตำแหน่งของร่างกายในระบบสุริยะที่สามารถคาดการณ์โดยใช้แบบจำลองเชิงตัวเลข

 แม้ว่าดวงอาทิตย์ครอบงำระบบโดยมวลคิดเป็นเพียงประมาณ 2% ของโมเมนตัมเชิงมุมดาวเคราะห์ที่ถูกครอบงำโดยดาวพฤหัสบดีซึ่งเป็นส่วนที่เหลือของโมเมนตัมเชิงมุมเนื่องจากการรวมกันของมวลวงโคจรและระยะห่างจากดวงอาทิตย์ซึ่งอาจมีส่วนสำคัญจากดาวหางสนับสนุนโดย slotxo88 เว็บ slotxo ส่วนประกอบหลักของระบบสุริยะคือดวงอาทิตย์ซึ่งเป็นดาวฤกษ์ลำดับหลัก G2ที่มีมวล 99.86% ของระบบที่รู้จักและครอบงำด้วยความโน้มถ่วง ดวงอาทิตย์โคจรรอบดวงอาทิตย์ที่ใหญ่ที่สุด 4 ดวง ได้แก่ดาวเคราะห์ยักษ์คิดเป็น 99% ของมวลที่เหลือโดยดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์รวมกันมากกว่า 90% วัตถุที่เหลือของระบบสุริยะ (รวมถึงสี่ดาวเคราะห์โลกที่ดาวเคราะห์แคระ , ดวงจันทร์ , ดาวเคราะห์น้อยและดาวหาง ) รวมกันน้อยกว่า 0.002% ของมวลรวมของระบบพลังงานแสงอาทิตย์

วัตถุขนาดใหญ่มากที่สุดในวงโคจรรอบดวงอาทิตย์นอนอยู่ใกล้กับระนาบของวงโคจรของโลกที่เรียกว่าสุริยุปราคา ดาวเคราะห์อยู่ใกล้กับสุริยุปราคามากในขณะที่ดาวหางและวัตถุในแถบไคเปอร์มักจะทำมุมที่มากกว่าอย่างมีนัยสำคัญอันเป็นผลมาจากการก่อตัวของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะและวัตถุอื่น ๆ ส่วนใหญ่โคจรรอบดวงอาทิตย์ในทิศทางเดียวกับที่ดวงอาทิตย์กำลังหมุน (ทวนเข็มนาฬิกาเมื่อมองจากเหนือขั้วเหนือของโลก)มีข้อยกเว้นเช่นดาวหาง Halley ของ ส่วนใหญ่ของดวงจันทร์ที่มีขนาดใหญ่โคจรรอบดาวเคราะห์ของพวกเขาในครั้งนี้progradeทิศทาง (กับไทรทันเป็นข้อยกเว้นถอยหลังเข้าคลองที่ใหญ่ที่สุด) และวัตถุที่ใหญ่กว่าส่วนใหญ่จะหมุนตัวเองไปในทิศทางเดียวกัน (โดยดาวศุกร์เป็นข้อยกเว้นถอยหลังเข้าคลองที่น่าสังเกต)

โครงสร้างโดยรวมของบริเวณที่สร้างแผนภูมิของระบบสุริยะประกอบด้วยดวงอาทิตย์ดาวเคราะห์ชั้นในขนาดค่อนข้างเล็กสี่ดวงล้อมรอบด้วยแถบของดาวเคราะห์น้อยที่ส่วนใหญ่เป็นหินและดาวเคราะห์ยักษ์อีกสี่ดวงที่ล้อมรอบด้วยแถบไคเปอร์ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัตถุน้ำแข็ง บางครั้งนักดาราศาสตร์แบ่งโครงสร้างนี้ออกเป็นภูมิภาคต่างๆอย่างไม่เป็นทางการ ระบบสุริยะชั้นในประกอบด้วยดาวเคราะห์บกสี่ดวงและแถบดาวเคราะห์น้อย ระบบสุริยะชั้นนอกอยู่เหนือดาวเคราะห์น้อยรวมถึงดาวเคราะห์ยักษ์ทั้งสี่ นับตั้งแต่มีการค้นพบแถบไคเปอร์ส่วนนอกสุดของระบบสุริยะถือเป็นพื้นที่ที่แตกต่างกันซึ่งประกอบด้วยวัตถุที่อยู่นอกเหนือจากดาวเนปจูน

ดาวเคราะห์ส่วนใหญ่ในระบบสุริยะมีระบบทุติยภูมิของตนเองโดยโคจรโดยวัตถุดาวเคราะห์ที่เรียกว่าดาวเทียมธรรมชาติหรือดวงจันทร์ (สองดวงคือไททันและแกนีมีดมีขนาดใหญ่กว่าดาวพุธ ) และในกรณีของ ดาวเคราะห์ยักษ์สี่ดวงโดยวงแหวนดาวเคราะห์วงบาง ๆ ของอนุภาคเล็ก ๆ ที่โคจรรอบพวกมันอย่างพร้อมเพรียงกัน ดาวเทียมธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดส่วนใหญ่อยู่ในการหมุนแบบซิงโครนัสโดยหันหน้าเข้าหาแม่อย่างถาวรดาวเคราะห์ทั้งหมดในระบบสุริยะอยู่ใกล้กับสุริยุปราคามาก ใกล้ชิดพวกเขาจะดวงอาทิตย์ที่เร็วกว่าที่พวกเขาเดินทาง( ดาวเคราะห์ชั้นด้านซ้ายดาวเคราะห์ทั้งหมดยกเว้นดาวเนปจูนทางด้านขวา)