เราก้าวผ่านจักรวาลของเราด้วยความมั่นใจของยักษ์โดยไม่คำนึงถึงความจริงที่ว่าฟองสบู่แห่งความเป็นจริงมีความไม่แน่นอน แต่นักฟิสิกส์เพิ่งเตือนความจำที่เฉียบคมว่าแม้แต่โลกของเราก็ยังอยู่ภายใต้กฎของฟิสิกส์ควอนตัม – โดยการมัดดรัมขนาดมิลลิเมตรเข้ากับกลุ่มอะตอมขนาดใหญ่ได้สำเร็จ นักวิจัยจากสถาบันนีลส์บอร์แห่งมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนได้ทำการทดลองโดยใช้เมมเบรนไนไตรด์ซิลิกอนไนไตรด์ที่มีความหนา 13 นาโนเมตร (หรือดรัม) ซึ่งส่งเสียงดังเบา ๆ เมื่อโดนโฟตอน

 ขอขอบคุณบทความคุณภาพจาก ดูหนังออนไลน์ 

โฟตอนหรืออนุภาคของแสงเหล่านั้นได้รับความอนุเคราะห์จากหมอกบาง ๆ ของอะตอมซีเซียมพันล้านที่หมุนวนอยู่ภายในขอบเขตของเซลล์เย็นขนาดเล็ก แม้จะเป็นวัตถุสองชิ้นที่แตกต่างกันมากกลองที่มีความยาวมิลลิเมตรและหมอกของอะตอมเป็นตัวแทนของระบบที่พันกันยุ่งเหยิงและพวกมันผลักขีด จำกัด ของกลศาสตร์ควอนตัม "ยิ่งวัตถุมีขนาดใหญ่เท่าไหร่ยิ่งมีความแตกต่างกันมากเท่าไหร่ความยุ่งเหยิงที่น่าสนใจก็จะกลายเป็นทั้งจากมุมมองพื้นฐานและมุมมองเชิงประยุกต์" ยูจีนโพลซิกนักวิจัยอาวุโสกล่าว "ด้วยผลลัพธ์ใหม่การพัวพันระหว่างวัตถุที่แตกต่างกันมากกลายเป็นไปได้" ความยุ่งเหยิงเป็นหนึ่งในแนวคิดที่ให้ความรู้สึกลึกลับมากกว่าใช้งานง่ายโดยอธิบายถึงความเชื่อมโยงระหว่างวัตถุที่มีอยู่โดยไม่ขึ้นกับเวลาและพื้นที่ ไม่ว่าจะห่างกันแค่ไหนหรือจะผ่านไปกี่ปีการเปลี่ยนแปลงส่วนหนึ่งของระบบที่พันกันจะกระตุ้นให้มีการปรับเปลี่ยนส่วนที่เหลือทันที มากกว่าหนึ่งครั้งไอน์สไตน์เรียกแนวคิดนี้ว่า "การกระทำที่น่ากลัวในระยะไกล" โดยเชื่อว่ามันเกี่ยวข้องกับความรู้ของเราที่ขาดแคลนมากกว่าสิ่งที่แปลกประหลาดอย่างแท้จริง หนึ่งศตวรรษที่ผ่านมาความเข้าใจของเราเกี่ยวกับฟิสิกส์ควอนตัมไม่เพียง แต่ทำให้มีพื้นที่เหลือเฟือสำหรับความน่ากลัวดังกล่าว แต่ยังสร้างพื้นฐานของนวัตกรรมใหม่ที่น่าทึ่งตั้งแต่การเข้ารหัสที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษไปจนถึงเรดาร์ชนิดใหม่ “ กลศาสตร์ควอนตัมเปรียบเสมือนดาบสองคม” Michał Parniak นักฟิสิกส์ควอนตัมจากสถาบันนีลส์บอร์กล่าว "มันทำให้เรามีเทคโนโลยีใหม่ ๆ ที่ยอดเยี่ยม แต่ยังจำกัดความแม่นยำในการวัดซึ่งดูเหมือนจะง่ายจากมุมมองแบบคลาสสิก" ในการแยกคุณสมบัติของอนุภาคเดี่ยวเป็นสิ่งที่น่าวิตกกังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่แสดงโดยการขึ้นและลงของคลื่น มันเคลื่อนที่ไปทุกทิศทางพร้อมกัน หมุนได้สองทิศทางในเวลาเดียวกัน มันคือทั้งหมดและมันก็ไม่มีอะไร เมื่ออนุภาคมีปฏิสัมพันธ์กับวัตถุอื่น ๆ ความไม่แน่นอนของมันจะไม่หายไปในทันที แต่รวมเข้าด้วยกันในรูปแบบที่ซับซ้อนที่เราสามารถสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ เป็นการคำนวณที่คาดเดาได้ง่ายเหล่านี้ซึ่งประกอบเป็นกระดูกสันหลังของคอมพิวเตอร์ควอนตัม แต่เทคโนโลยีดังกล่าวอาศัยการหมุนของอนุภาคจำนวนเล็กน้อยที่เหมือนกัน นั่นเป็นเหตุผลที่การพัฒนาครั้งล่าสุดนี้มีความสำคัญมาก - กลองที่มองเห็นได้โยกเยกในสายลมของโฟตอนที่ลอยมาจากก้อนเมฆเป็นเกมบอลอื่น ๆ สำหรับนักฟิสิกส์ ความสามารถในการสังเกตความพัวพันในระดับที่ใหญ่ขึ้นซึ่งเกี่ยวข้องกับวัสดุที่หลากหลายก็เหมือนกับการศึกษาภาษาที่สามารถนำไปใช้กับการสนทนาควอนตัม สิ่งนี้จะมีประโยชน์อย่างมากสำหรับ "การฟัง" ในเครื่องมือที่ต้องการความแม่นยำสูงอย่างไม่น่าเชื่อ การรู้ว่าความน่าจะเป็นทางควอนตัมของพวกเขารวมกันเป็นขั้นตอนสำคัญในการรู้วิธีกลั่นกรองความหมายในสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นความสับสน ยกตัวอย่างเช่นใช้อาร์เรย์หรือเลเซอร์ขนาดมหึมาประกอบเป็น Laser Interferometer Gravitational-wave Observatory (LIGO) แม้ว่าจะใหญ่โต แต่หัวใจของอุปกรณ์ก็จัดเรียงคลื่นแสงด้วยความแม่นยำเช่นนี้ซึ่งเสียงครวญครางของความไม่แน่นอนในสุญญากาศที่ว่างเปล่าเสี่ยงที่จะทำให้มันยุ่งเหยิง ระบบมาโครสโคปิกที่พันกันอย่างกระจกของ LIGO ในทางทฤษฎีจะช่วยให้นักวิจัยสามารถอธิบายระดับความไม่แน่นอนของควอนตัมได้ดีขึ้น กลองกว้างมิลลิเมตรเป็นขั้นตอนเล็ก ๆ เมื่อเปรียบเทียบ แต่สำหรับยักษ์ใหญ่อย่างเรามันเป็นโอกาสสำคัญสำหรับการตั้งใจฟังความจริงที่สั่นสะเทือนใต้เท้าของเรา